wytężać się

См. также в других словарях:

• wytężać się – wytężyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} natężać, skupiać wszystkie siły; wysilać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wytężył się i podniósł kamień. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wytężać — ndk I, wytężaćam, wytężaćasz, wytężaćają, wytężaćaj, wytężaćał, wytężaćany wytężyć dk VIb, wytężaćżę, wytężaćżysz, wytężaćtęż, wytężaćżył, wytężaćżony «wysilać, skupiać, wzmagać coś (zwykle zmysły, siły, władze umysłowe)» Wytężyć wzrok, słuch.… …   Słownik języka polskiego

• natężać się – natężyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} natężać swoje siły, zmysły, swoją pamięć itp., wytężać się, wysilać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Natęż się, spróbuj sobie przypomnieć. Jak się natężysz, na pewno to podniesiesz.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• koncentrować się – skoncentrować się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zbierać się, gromadzić się w określonym miejscu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Siły nieprzyjaciela koncentrują się nad granicą. Życie rodzinne koncentruje się w kuchni. Wojska… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• wysilać się – wysilić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} wytężać wszystkie siły : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wysilił się, by skończyć na czas pilną pracę. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• natężać — ndk I, natężaćam, natężaćasz, natężaćają, natężaćaj, natężaćał, natężaćany natężyć dk VIb, natężaćżę, natężaćżysz, natężaćtęż, natężaćżył, natężaćżony «czynić intensywniejszym, mocniejszym; wzmacniać, potęgować, uintensywniać; wysilać, wytężać»… …   Słownik języka polskiego

• oko — n II, N. okiem 1. lm M. oczy, D. oczu (ócz), N. oczami (oczyma) «narząd wzroku; u ludzi i kręgowców złożony z kulistej gałki ocznej i układu pomocniczego, obejmującego narząd łzowy, spojówkę, powieki, mięśnie; także zmysł widzenia, wzrok;… …   Słownik języka polskiego

• mocować — ndk IV, mocowaćcuję, mocowaćcujesz, mocowaćcuj, mocowaćował, mocowaćowany «przytwierdzać coś do czegoś; umocowywać, przymocowywać» Mocować kołki w ścianie. Mocować przedmiot w obrabiarce. Hak mocujący. Nakrętka, śruba mocująca. mocować się 1.… …   Słownik języka polskiego

• uwaga — ż III, CMs. uwadze 1. blm «koncentracja świadomości na jakimś przedmiocie, fakcie lub przeżyciu psychicznym» Baczna, napięta, natężona, rozproszona, skupiona uwaga. Podzielność uwagi. Skupić uwagę. Skierować na coś czyjąś uwagę. Wytężać,… …   Słownik języka polskiego

• nadstawiać — ndk I, nadstawiaćam, nadstawiaćasz, nadstawiaćają, nadstawiaćaj, nadstawiaćał, nadstawiaćany nadstawić dk VIa, nadstawiaćwię, nadstawiaćwisz, nadstawiaćtaw, nadstawiaćwił, nadstawiaćwiony «wysuwać coś w jakimś kierunku, wystawiać na działanie… …   Słownik języka polskiego

• zabijać — ndk I, zabijaćam, zabijaćasz, zabijaćają, zabijaćaj, zabijaćał, zabijaćany 1. forma ndk czas. zabić (p.) 2. «doprowadzać do utraty zdrowia, sił; wycieńczać, wyczerpywać» Zabija kogoś samotność, smutek. zabijać się 1. forma ndk czas. zabić się… …   Słownik języka polskiego